(مأخوذ از زبان لاتین به‌معنای جایی که چهار راه با هم تقاطع پیدا می‌کنند) فنون چهارگانه:

حساب، موسیقی، هندسه و نجوم به‌عنوان موضوعات آموزشی. در برنامه‌ی آموزشی مدارسی که در قرون وسطای متقدم تأسیس شدند، این‌ها چهار نظام پیشرفته‌تر‌ بودند. فنون چهارگانه پس از فنون سه‌گانه (trivium) که شامل دستورزبان، رتوریک [فن اقناع] و دیالکتیک [فن مباحثه] بود اخذ می‌شدند. این فنون بر روی هم فنون آزاد هفت‌گانه را شکل می‌دادند.

منبع:

Mautner, Thomas. (2000). quadrivium. The Penguin Dictionary of Philosophy, Penguin Books