مَثَل خواستگاران و پنه‌لوپه:

آریستیپوس گفته است آنانی که علومی خاص را مطالعه می‌کنند اما فلسفه را نادیده می‌انگارند به خواستگاران پنه‌لوپه می‌مانند که بر زنی چشم‌انتظار عاشق شده بودند. 

فرانسیس بیکن
امثال و حکم: قدیم و جدید (لندن 1625).

این مَثَل یا بدین‌معناست که هر مطالعه‌ای غیر از فلسفه گزاف‌گویی است زیرا علوم توان جانشینی فلسفه را ندارند یا بدان‌معناست که آنانی که در ارائه‌ی پاسخ‌های رضایت‌بخش در حوزه‌ای درمانده‌اند، در آن حوزه‌ها علم‌تراشی می‌کنند. گرایش‌ پوزیتویست‌های منطقی به این معنای اخیر، ویتگنشتاین را واداشت تا آنها را متهم کند که فعالیتشان فلسفه‌پردازی راستین نیست. شاید اگر او امروز می‌بود، این سخن را درباره‌ی فیلسوفان پیرو جریان علوم‌شناختی نیز می‌گفت. زیرا او خودش به‌رغم خرده‌گیری‌های سرسختانه‌اش شیوه‌ی نوینی از فلسفه‌پردازی را پرورانده بود.

منبع:

Hoderich, Ted (ed), 2005, The Oxford Companion to Philosophy, p. 688.