اراده‌ی معطوف به باور:

ویلیام جیمز در مقاله‌ی سال 1897 خویش با عنوان «اراده‌ی معطوف به باور» می‌گوید که ما تحت شرایطی خاص واجد این حق هستیم که به سرشت عاطفی خویش این اجازه را بدهیم که میان انتخاب دو فرضیه‌ی بدیل تصمیم‌گیری کند. اینها موضوعاتی‌اند که حسب مبانی عقلی نمی‌توانند تعیین تکلیف گردند و انتخاب میان آنها سرنوشت‌ساز (ما یکی را موثق می‌یابیم)، اجباری (ما باید در پرتوی یکی از آنها عمل کنیم) و خطیر (بسیار مهم) است. نمونه‌های این قببل انتخاب‌ها، گزینش میان خداباوری و خداناباوری و میان جبر و اختیار است.

منبع:

Hoderich, Ted (ed), 2005, The Oxford Companion to Philosophy, p. 958