ابهام:

به نظر مشهود می‌آید که شیوه‌های مبهم سخن‌گفتن و اندیشیدن وجود دارد—برای مثال، گفتن اینکه هوا گرم است. همچنین درک عرفی حاکی از این است که ابهام در جهان خارج نیز هست (هرچندکه در فلسفه این دیدگاهی معمول نیست). فی‌المثل، بر اساس شهود، ابرها دارای مرزهای زمانی-مکانی آشکاری نیستند. اما این تز که ابهام واقعی است پارادوکس‌ها و مسائل عمیقا متحیّرکننده‌ای را دامن می‌زند. در میان فیلسوفان توافق جمعی‌ای در خصوص چگونگی فهم ابهام وجود ندارد.

منبع:

Tye, Michael. (2005). Vagueness. In Craig, Edward. (ed), 2005, the shorter routledge encyclopedia of philosophy, Routledge