آزمون تورینگ:

آزمونی که توسط آلن. ام. تورینگ برای کمک به ما به‌جهت پاسخ‌دادن به این پرسش که «آیا ماشین‌ها فکر می‌کنند؟»، یا فراهم‌آوردن جانشینی دقیق‌تر برای آن، تعبیه شده است. این آزمون به شکل یک بازیِ تقلید انجام می‌شود. یک انسان و یک ماشین، هر دو مخفیْ در پشت یک صفحه، با هم‌سخنی مواجه می‌شوند که از آنها یک سلسله‌ سؤالات را می‌پرسد تا دریابد که کدام یک انسان‌اند و کدام ماشین. ماشینْ برنامه‌ریزی شده است تا هم‌سخن را با تقلید از شیوۀ پاسخ‌گویی انسان تا مدت زمانیْ تا سرحدّ امکانْ طولانی بفریبد (پاسخ‌های ماشین لزوما صادق نیستند)، این در حالی است که انسان می‌کوشد به هم‌سخن کمک کند. اگر ماشین طی مدت ‌زمان از-پیش-تعیین‌-شده موفق عمل کرد، برنده‌ی بازیِ تقلید خواهد شد و از آزمون تورینگ سربلند بیرون خواهد آمد. تورینگ به‌طرزی به‌شدت خوشبینانه گمان می‌کرد که وجود ماشین‌هایی که قادرند یک نرخ موفقیت پایین را کسب کنند (موفقیت 30 درصدی) در انتهای قرن بیستم به امکانی عملی تبدیل خواهد شد.

منبع:

Lacey, Alan. (1996). Turing test. A Dictionary of Philosophy, Routledge