فلسفه‌ی استعلایی (کانت)، تعالی‌گرایی (امرسون):

1. فلسفه‌ی امور استعلایی در نزد کانت و لذا هر نظریه‌ای که وابستگی جهانِ تجربه به فعالیت‌های عقل را تصدیق می‌کند. 2. نحوه‌ای از اندیشه که بر شهود و امرفراحسی تأکید دارد. 3. یک شکل از عرفان دینی. 4. آموزه‌ی خاصی که توسط جنبشی در نیوانگلند تحت رهبری امرسون و هم‌فکرانش اقتباس شده بود. این جنبش تحت تأثیر افلاطون‌گرایی و ایدئالیسم آلمانی بود و واکنشی در برابر عقل‌باوری جزمی بود.

Flew, Antony. 1979. Transcendentalism, A Dictionary of Philosophy (2nd edition), St. Martin's Press