اعتقاد به عدل الهی، توجیه عدالت الهی در برابر شُرور:

کوشش برای «توجیه طرز سلوک خداوند با آدمیان» [عبارتی از جان میلتون در بهشت گمشده] با حلّ معضل شرّ که برای خداباوران مطرح است. این واژه برگرفته از عنوان رساله‌ی عدل الهی [تئودیسه] لایب‌نیتس است. نظر به اینکه یک هستی کامل و قادر مطلق باید «بهترین جهان‌های ممکن» را خلق کرده باشد، پرسش این است که چگونه می‌توان این را با واقعیات ملموس درباره‌ی این جهان  و باورهای سنتی راجع‌به یک جهان بعدی آشتی داد؟

منبع:

Flew, Antony. 1979. Theodicy, A Dictionary of Philosophy (2nd edition), St. Martin's Press