کیفیات ذهنی:

اصطلاحات “quale” و “qualia” (صورت جمع آن) عموما به‌معنای صفات «کیفی»، «پدیداری» یا «احساس‌شده»‌ی حالات ذهنی ما، نظیر دردی که اکنون در سرم تیر می‌کشد یا آن آبی خاص پس‌تصویر که اینک تجربه‌اش می‌کنم، فهمیده می‌شود. گرچه به‌ نظر می‌آید قابل‌انکار نباشد که برخی حالت‌های ذهنی دارای کیفیات ذهنی‌اند، وجود آنها تعدادی مسئله‌ی فلسفی را پیش آورده است.  

مسئلۀ نخست ناظر است به طبیعت و سرشت آنها. بسیاری از نظریه‌پردازان به تفاوت‌های مهم میان تلقی‌های شهودی ما از کیفیات ذهنی و صفات فیزیکی متعارفی همچون جرم و طول اشاره کرده‌اند و این پرسش را مطرح کرده‌اند که آیا کیفیات ذهنی را می‌توان با صفات فیزیکی یکی انگاشت. مسئله‌ی دیگر راجع‌به معرفت ما به کیفیات ذهنی است، اینکه آیا باورهای ما راجع‌به آنها می‌توانند خطاناپذیر باشند یا دست‌کم واجد حجیتی از گونه‌ای خاص باشند.

منبع:

Levin, Janet. (2005). Universalism in ethics, The. In Craig, Edward. (ed), 2005, The Shorter Routledge Encyclopedia of Philosophy, Routledge