پارادوکس ایفای نقش

این اصطلاح برگرفته از عنوان جستار مشهور دنی دیدرو— فیلسوف، رمان‌نویش و نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی—است (جستار «پارادوکس بازیگر»/به‌ فرانسه «پارادوکس کمدین»). دیدرو ایفای نقش بازیگری را وصف می‌کند که از صمیم  قلب روی صحنه بازی می‌کند، اما اجرایش تناسب ندارد. به‌عقیدۀ او، پارادوکس از آنجا ناشی می‌شود بازیگران بزرگ بناست عواطف ما را بجنبانند، بی‌آنکه عواطف خودشان بجنبد. این یعنی آنها به‌واقع بدون آن‌که عواطف را تجربه کنند شخصیت‌هایی را بر صحنه ظاهر می‌کنند.

Guter, Erun. 2010, Aesthetics A-Z, Palgrave, Macmillan, P. 150