تبارشناسی:

«تبارشناسی» عبارتی است که از دهه‌ی 1970 به‌واسطه‌ی آثار میشل فوکو مراقبت و تنبیه (1975) و تاریخ جنسیت (1976) رایج شده است. استفاده‌ی فوکو از این اصطلاح ادامه‌ی کار نیچه در تبارشناسی اخلاق (1987) است. برای هر دو فیلسوف، تبارشناسی یک شکل از نقد تاریخی است که تعبیه شده است تا هنجارهای ما را با افشای خاستگاه‌هایشان واژگونه سازد. روش نیچه به تبیین‌های روان‌شناختی اتکا داشت و به تلقی‌های مدرن از مساوات به‌نفع یک اخلاق کمال‌گرا هجمه می‌برد، حال‌آنکه روش فوکو بر تبیین‌های جامعه‌شناختی خرد اتکا داشت و به اَشکال مدرن سلطه به‌سود یک سیاست رادیکال هجمه می‌برد.

منبع:

Hill, R. Levin (2005). Genealogy. In Craig, Edward. (ed), 2005, the shorter routledge encyclopedia of philosophy, Routledge