(مأخوذ از demiourgos یونانی به‌معنی صنعتگر و صانع) دمیورژ:

دمیورژ در رساله‌ی تیمائوس افلاطون سازنده‌ی عالم است. دمیورژ قدرت مطلقه نیست، اما بهترینی را که می‌تواند، با عطف‌نظر به قیودی که ضرورت‌ها و ضرورت به او تحمیل می‌کنند، انجام می‌دهد. در نظرورزی‌های گنوسی، دمیورژ یک خدای فرودین است که تابع خدای فرازین است. دمیورژ خالق جهان محسوس است و لذا منشأ شرّ و نقص است.

منبع:

Mautner, Thomas. (2000). Demiurge. The Peguin Dictionary of Philosophy, Penguin Books