بافتار‌گرایی، بافت‌گرایی، سیاق‌گرایی:

به‌طورکلی به هر دیدگاهی که برای پاسخ‌گویی به یک پرسش، بر اهمیت توسل به یک بافتار تأکید داشته باشد، بافتارگرایی گفته می‌شود. در زیبایی‌شناسی، بافتارگرایی آن آموزه‌ است که معتقد است یک اثر هنری را در چارچوب بافتارش می‌توان سنجید. در فلسفه‌ی علم، بافتارگرایی آن آموزه‌ است که واژگان نظری همچون «الکترون» فقط با حضور در نظام‌های قیاسی حاوی قضایایی که به‌لحاظ تجربی آزمون‌پذیرند واجد معنا می‌شوند. در اخلاق، بافتارگرایی آن آموزه‌ است که ارزش‌ها همه ابزاری‌اند، وگرنه مسائل اخلاقی تنها وقتی مطرح می‌شوند و قابل‌حل‌اند که ما پیش‌تر برخی اصول اخلاقی را پذیرفته باشیم. خود همین اصول را نیز تنها در پرتوی دیگر اصول می‌توان به بوته‌ی تردید نهاد.

منبع:

Lacey, Alan. (1996). Contextualism. A Dictionary of Philosophy, Routledge